Wat is spiritualiteit?
Afgelopen weekend liep ik over een besneeuwde heide op de Veluwe. Het was prachtig! De stilte waar ik in was, gaf me een diepere verbinding met mijn binnenwereld. En als ik dan zo wandel, voet na voet, komen er vanzelf allerlei vragen en gedachten voorbij. En als ik dan zo door blijf lopen en de pracht van alles om me heen zie, komen er vanzelf woorden uit me rollen.
En zo kwam de vraag "wat is spiritualiteit?" voorbij.
Het weten dat we meer zijn dan ons lichaam alleen, dat onze geest een bewustzijn is groter dan wat we kunnen meten, en een doorgaande oefening om Eenheid te belichamen.
De geest staat niet los van het lijf. Ons brein is niet los van ons hart. Dat wat binnen is, staat niet los van dat wat buiten is. Dat wat onder is, is verbonden met dat wat boven is. Het donker is een anders gekleurde dag. Ik zie het als een doorgaande beweging van hier naar daar, op en neer. En dat juist de beweging, de eenheid is. De flow, in ons zenuwstelsel, in onze bloedbaan, in de energie, zijn ervaringen van Eenheid. Iets wat geen einde kent en altijd door kan gaan, juist in de beweging.
Omdat we zulke passende prachtige kanalen zijn voor eenheid, met onze linker-en rechterkant, met ons onder- en bovenlijf, met onze voor- en achterkant, met ons zenuwstelsel verbonden aan het brein, met onze constante in- en uitademing, kunnen we doorgaand oefenen in het toelaten van de heen en weer gaande stroom. Doorgaand oefenen in kijken, zien, uitnodigen, omarmen en loslaten. Fases van een volle cirkel. Deze oefening om te stromen, oftewel dat wat bevroren en vast zit ruimte en beweging te geven, is de doorgaande oefening. Zelfs in de oefening zit de dualiteit van de eenheid. Vast en stroom.
Als wij als fysieke kanalen doorgaand kunnen stromen, hebben we daarmee de heelheid van alles belichaamd. Dat wat buiten is, is namelijk niet anders dan wat binnen is. Wij zelf zijn de enige ingang om eenheid te ervaren. Middels ons lijf. Belichamen van de stroom, van de dualiteit waar eenheid uit bestaat, is Eenheid op zichzelf.
Dat is de oefening, als je weet dat we niet alleen lijf zijn, of alleen geest zijn.
En daarom houd ik zo van zingen. In, onder, vol, uit, boven, leeg. Overal langs. Niets overslaan. Kijken, zien, uitnodigen, omarmen en loslaten. Weer in, onder, vol, opnieuw, uit, boven, leeg. Een doorgaande stroom, elke trilling van mijn stemgeluid een bewijs van de belichaming. In, uit. Eenheid.
