Bevrijding Voor veel mensen is zingen iets engs en moeilijks. Ik hoor zo vaak zinnen als: “O, dat kan ik niet hoor” of: “Nou, mijn man en kinderen worden altijd heel boos als ik dat doe”, als ik vertel dat ik zangdocent ben en dat ik geloof dat iedereen zou mogen zingen. Het liefst dekken we onszelf in, door vooraf te verkondigen dat we zo vals als een kraai zingen of dat we zo’n last hebben van ons keel door die vervelende verkoudheid. Zodat niemand ons zou kunnen uitlachen of wegjoelen als we dan toch een gokje wagen en meezingen met de radio. Maar waarom? Waarom voelen we ons toch zo kwetsbaar als we gewoon lekker onze impulsen volgen en uit volle borst meegalmen met dat lekkere nummer op
BLOG Als zangdocent en zangeres maak ik een hoop mooie dingen mee; ik mag op toffe festivals optreden en kom op die manier met bijzondere mensen in contact, die zich bijvoorbeeld herkennen in wat ik zing en vertel; een workshop met tieners die eerst aarzelend, maar uiteindelijk dan toch uitbundig en breedlachend staan te zingen met elkaar, alle puberale schaamte voorbij; kinderen die zonder gene of oordeel naar zichzelf, zingen alsof hun leven er van afhangt. Kortom, veel moois dat ik meemaak in mijn werk, wat ik graag wil delen met anderen die houden van zingen, zouden willen zingen, collegae of andere geïnteresseerden. En dat ik ga in 2015 doen via deze blog! Een mooi platform om te delen
